Περέν, Ζαν-Μπατίστ

(Perrin, Λίλη 1870 – Νέα Υόρκη 1942). Γάλλος φυσικός. Σχεδίασε και πραγματοποίησε βασικές έρευνες πάνω σε φαινόμενα σχετικά με την ασυνέχεια της ύλης. Για σαράντα χρόνια περίπου (1898-1940) υπήρξε καθηγητής στη Σορβόνη· από το 1923 μέλος της Ακαδημίας των Επιστημών· το 1926 τιμήθηκε με το βραβείο Νομπέλ της Φυσικής. Οι σπουδαιότερες έρευνές του ήταν οι σχετικές με τις κινήσεις Μπράουν (*Μπράουν κίνηση του-) στα κολλοειδή διαλύματα. Μελετώντας τις αέναες κινήσεις των σωματιδίων που αιωρούνται σ’ αυτά τα διαλύματα, ο Π. κατόρθωσε να επιβεβαιώσει πειραματικά την κινητική θεωρία των αερίων*, αναπαράγοντας απόλυτα, αλλά κατά τρόπο που είναι δυνατό να διαπιστωθεί από τις αισθήσεις μας, όλα εκείνα τα φαινόμενα, που η θεωρία υπέθετε ότι πραγματοποιούνταν στα αέρια, από ανάλογα, αλλά πολύ μικρότερα σωματίδια (τα μόρια) σε ακανόνιστη κίνηση. Τα πειράματα του Π. υπήρξαν η πρώτη άμεση πειραματική απόδειξη της ύπαρξης των μορίων και επέτρεψαν τον ορισμό του «αριθμού του Αβογκάντρο*». Ο Π. διαπίστωσε επίσης την επίδραση της θερμοκρασίας στην υψομετρική κατανομή των σωματιδίων του εξεταζόμενου ρευστού· η κατανομή που διαπιστώθηκε αντιστοιχούσε με τη θεωρητική ένδειξη, που του επέτρεψε να συμπεράνει ότι η αύξηση της θερμοκρασίας βραδύνει την εναλλαγή της συμπύκνωσης, ανάλογα με το ύψος. Εκτός από τις εξαιρετικές πειραματικές εργασίες του, ο Π. υπήρξε και σπουδαίος δάσκαλος και έγραψε βιβλία εξαιρετικής ποιότητας που είχαν μεγάλη διάδοση. Διακρίνονται τα έργα: Πραγματεία περί χημείας, Οι αρχές, Τα άτομα.